
भारतीय कालगणनेनुसार शालिवाहन शके १९४३मधील शारदीय नवरात्रौत्सव ७ ऑक्टोबर २०२१पासून सुरू होत आहे. त्या निमित्ताने श्रीसूक्ताचा परिचय, तसेच मराठी अनुवाद प्रसिद्ध करत आहोत. हा अनुवाद पुण्यातील धनंजय बोरकर यांनी केला आहे. ते बीई (इलेक्ट्रॉनिक्स), डीएमएस असून, ते सेवानिवृत्त इलेक्ट्रॉनिक (एविऑनि़क्स) इंजिनीअर आहेत. त्यांनी डीआरडीओ, एअर इंडिया आणि सिंगापूर एअरलाइन्समध्ये नोकरी केली; मात्र यापलीकडे जाऊन संस्कृत काव्यांचे मराठी गद्य व पद्य रूपांतर करण्याचा छंद त्यांनी जोपासला आहे. कविकुलगुरू कालिदासाचे ऋतुसंहार, जयदेवाचे गीतगोविंद, मूकशंकराचार्यांचे मूकपंचशती या काव्यांचे व इतर अनेक संस्कृत स्तोत्रांचे मराठी समश्लोकी रूपांतर त्यांनी केले आहे. त्यांच्या ऋतुसंहार काव्यावर आधारित दृक्श्राव्य कार्यक्रमाचे (स्लाइड शो) प्रयोग पुणे आणि महाराष्ट्रात अनेक ठिकाणी झाले आहेत. सिंगापूरमधील वास्तव्यात महाराष्ट्र मंडळाचे कोषाध्यक्ष आणि अध्यक्ष या नात्याने अनेक कार्यक्रमांचे आयोजन त्यांनी केले आहे. तसेच अनेक हौशी नाटकांमधून त्यांनी भूमिकाही वठवल्या आहेत. त्यांनी करून दिलेला श्रीसूक्ताचा परिचय आणि प्रत्येक ऋचेचा क्रमवार मराठी अनुवाद येथे प्रसिद्ध करत आहोत.
नाव आणि संपर्क : श्री. धनंजय मुकुंद बोरकर,
ए १८, वुडलँड्स, गांधी भवन मार्ग,
कोथरूड, पुणे – ४११ ०३८.
मोबाइल : ९८३३० ७७०९१
ई-मेल : bobhamu@gmail.com
…….
परिचय श्रीसूक्ताचा
श्रीसूक्त हे ऋग्वेदात समाविष्ट असले, तरी ते ‘खिलसूक्त’ या प्रकारात मोडते. एखाद्या प्रकरणाला अथवा मुख्य साहित्यप्रकाराला परिशिष्ट म्हणून जोडलेल्या साहित्याला खिल असे म्हणतात. वेदव्यासांनी संपादित केलेल्या ऋग्वेदाच्या मूळ संहितेत नसलेली, परंतु नंतर त्यात समाविष्ट केली गेलेली अशी ही सूक्ते खिलसूक्त, परिशिष्टसूक्त वा पदशिष्टसूक्त या नावांनीही ओळखली जातात.
काही वेळा मुख्य साहित्यकृतीला असे परिशिष्ट नंतरही जोडलेले असू शकते. कधी कधी मूळ कृती काळाच्या ओघात लुप्त होऊन फक्त परिशिष्टच शिल्लक राहिले, अशीही उदाहरणे आहेत. ऋग्वेदातील या प्रकारची अशी अनेक सूक्ते आहेत. पं. मॅक्समुलर यांच्या मते ३२, पं. सातवळेकर यांच्या मते ३६, तर वैदिक संशोधन मंडळानुसार सुमारे ८० खिलसूक्ते आहेत. वैदिक कर्मानुष्ठानात समावेश केलेला परशाखेतील भाग (ऋक्संहितेतर पवित्र मंत्र) असाही त्यांचा उल्लेख आढळतो. अभ्यासकांच्या मते ही यजुः वा सामवेद काळात रचली गेली असावीत. श्रीसूक्त हे त्यातीलच एक. पाचव्या मंडलाच्या अखेरीस आलेले हे सूक्त भाविकांमध्ये अत्यंत लोकप्रिय आहे.
हिरण्यवर्णामिति पञ्चदशर्चस्य सूक्तस्य
आनन्दकर्दमचिक्लीतेन्दिरासुता ऋषयः श्रीर्देवता
आद्यास्तिस्रोऽनुष्टुभः चतुर्थी बृहती पञ्चमीषष्ठ्यौ त्रिष्टुभौ
ततोऽष्टाऽवनुष्टुभः अन्त्या प्रस्तारपङ्क्तिः ।
हिरण्यवर्णाम् या पंधरा ऋचांच्या सूक्ताचे (कवी) इंदिरापुत्र आनंद, कर्दम, चिक्लीत हे ऋषी, लक्ष्मी देवता असून, सुरुवातीच्या तीन ऋचा अनुष्टुभ, चौथी बृहती, पाचवी व सहावी त्रिष्टुभ, नंतरच्या आठ अनुष्टुभ व शेवटची प्रस्तार छंदात आहे.
काही अभ्यासकांच्या मते, प्रत्येक ऋचेचा ऋषी, छंद, देवता आणि विनियोग वेगवेगळे आहेत. आनंद, कर्दम, चिक्लीत, श्रीदा आणि इंदिरा हे ऋषी; अग्नी आणि श्रीदेवी या देवता, ‘हिरण्यवर्णाम्’ हे बीज ‘ताम् म आवह’ शक्ती आणि ‘कीर्तिमृद्धिम्’ कीलक आहे.
आता पाहू या श्रीसूक्ताचा अनुवाद.
……..
हिरण्यवर्णां हरिणीं सुवर्णरजतस्रजाम् । चन्द्रां हिरण्मयीं लक्ष्मीं जातवेदो म आवह ॥१॥
अर्थ : हे अग्ने (जातवेद), सोन्यासमान वर्ण असणाऱ्या, सर्व पातकांचे हरण करणाऱ्या (हरिणीसमान सुंदर, चपळ असणाऱ्या), सोन्या-चांदीच्या माळा धारण करणाऱ्या, चंद्राप्रमाणे (शीतल) असलेल्या सुवर्णमय लक्ष्मीला माझ्यासाठी आवाहन कर.
…………
तां म आवह जातवेदो लक्ष्मीमनपगामिनीम् । यस्यां हिरण्यं विन्देयं गामश्वं पुरुषानहम् ॥ २ ॥
अर्थ : हे अग्ने, त्या कधीही दूर न जाणाऱ्या (अविनाशी) लक्ष्मीला माझ्यासाठी आवाहन कर, जिच्याकडून मला धन, गाय, घोडा तसेच पुरुष (नातलग, मित्र) मिळावेत.
…………
अश्वपूर्वां रथमध्यां हस्तिनादप्रबोधिनीम् । श्रियं देवीमुपह्वये श्रीर्मा देवी जुषताम् ॥ ३ ॥
अर्थ : जिच्या मिरवणुकीत सुरुवातीला घोडे, मध्यभागी रथ आहेत (जी रथात बसलेली आहे), जेथे हत्ती ललकारी देत आहेत, अशा लक्ष्मीला मी आमंत्रित करतो. ती देवी मजवर कृपा करो.
…………
कांसोस्मितां हिरण्यप्राकारामार्द्रां ज्वलन्तीं तृप्तांतर्पयन्तीम् । पद्मे स्थितां पद्मवर्णां तामिहोपह्वये श्रियम् ॥ ४ ॥
अर्थ : जिचे हास्य चमकदार आहे, जी सुवर्णमखरात विराजमान आहे, जी मायाळू आहे, तेजस्वी आहे, स्वतः तृप्त असून इतरांनाही तृप्त करते, जी कमळात स्थानापन्न झाली असून तिची कांती कमळाप्रमाणे आहे, अशा लक्ष्मीला मी येथे आमंत्रित करतो. ती देवी मजवर कृपा करो.
…………
चन्द्रां प्रभासां यशसा ज्वलन्तीं श्रियं लोके देवजुष्टामुदाराम् । तां पद्मिनीमीं शरणमहं प्रपद्येऽलक्ष्मीर्मे नश्यतां त्वां वृणे ॥ ५ ॥
अर्थ : चंद्रासमान आभा असलेली, जिचे यश देदीप्यमान आहे, तिन्ही लोकात देव जिची पूजा करतात, जी उदार आहे, अशा या `ई’ नामक लक्ष्मीला मी शरण जातो. माझे दारिद्र्य नष्ट होवो, अशी तुला प्रार्थना करतो.
……
आदित्यवर्णे तपसोऽधिजातो वनस्पतिस्तव वृक्षोऽथ बिल्वः । तस्य फलानि तपसा नुदन्तु मायान्तरायाश्च बाह्या अलक्ष्मीः ॥ ६ ॥
अर्थ : हे सूर्याप्रमाणे कांती असलेल्या देवी, तुझ्या तपश्चर्येतून निर्माण झाला बेलाचा वृक्ष. त्याची फळे तपाच्या बलाने (माझ्या) अंतरीचे अज्ञान व बाहेरचे दैन्य दूर करोत.
(टीप – येथे पांडुरंगशास्त्री आठवले यांनी लक्ष्मीच्या तपःसामर्थ्याने फुले न येताच फळणारा बेलाचा वृक्ष निर्माण झाला असा अर्थ घेतला आहे.)
…………
उपैतु मां देवसखः कीर्तिश्च मणिना सह । प्रादुर्भूतोऽस्मि राष्ट्रेऽस्मिन् कीर्तिमृद्धिं ददातु मे ॥ ७ ॥
अर्थ : देवांचा मित्र (कुबेर) कीर्ती आणि जडजवाहिर यांच्यासह माझ्याकडे येवो. मी या देशात उत्पन्न झालो आहे. तो मला कीर्ती आणि उत्कर्ष देवो.
(टीप – पांडुरंगशास्त्री आठवले यांनी ‘मणिना सह’ याचा अर्थ चिन्तामणिसह असा घेतला आहे. परंतु चिन्तामणि हा शब्द निश्चितपणे काय दर्शवितो, हे स्पष्ट होत नाही.)
………..
क्षुत्पिपासामलां ज्येष्ठामलक्ष्मीं नाशयाम्यहम् । अभूतिमसमृद्धिं च सर्वा न् निर्णुद मे गृहात् ॥ ८ ॥
अर्थ : भूक, तहान, अस्वच्छता (रूपी) थोरल्या अलक्ष्मीचा मी नाश करतो. संकटे, अपयश या सर्वांना माझ्या घरातून दूर हाकलून दे.
………..
गन्धद्वारां दुराधर्षा न् नित्यपुष्टां करीषिणीम् । ईश्वरीं सर्वभूतानां तामिहोपह्वये श्रियम् ॥ ९ ॥
अर्थ : जी सुवासांचे प्रवेशद्वार आहे, जिच्यावर आक्रमण दुरापास्त आहे, जेथे नित्य समृद्धी नांदते आणि जी संपन्नेतेचे अवशेष सोडते, अशा त्या सर्व प्राणिमात्रांच्या स्वामिनी लक्ष्मीला मी येथे आमंत्रित करतो.
………..
मनसः काममाकूतिं वाचः सत्यमशीमहि । पशूनां रूपमन्नस्य मयि श्रीः श्रयतां यशः ॥ १० ॥
अर्थ : (माझ्या) मनीच्या इच्छा-आकांक्षांची पूर्ती, वाणीचा सच्चेपणा, पशू, सुंदर रूप आणि अन्न जिच्यामुळे मिळते, ती लक्ष्मी मला यश देवो.
………..
कर्दमेन प्रजा भूता मयि सम्भव कर्दम । श्रियं वासय मे कुले मातरं पद्ममालिनीम् ॥ ११ ॥
अर्थ : जनांसाठी चिखल (कर्दम) हाच आधारभूत आहे. हे कर्दमा (इंदिरेचा पुत्र), तू मजबरोबर राहा. माता लक्ष्मीला माझ्या कुळात स्थापित कर.
………..
आपः स्रजन्तु स्निग्धानि चिक्लीत वस मे गृहे । नि च देवीं मातरं श्रियं वासय मे कुले ॥ १२ ॥
अर्थ : जलातून ओलसर (चिक्लीत) लोभसता निर्माण होऊ दे. हे चिक्लीता, माझ्या घरात निवास कर. (आणि तुझ्याबरोबर) माता लक्ष्मीलाही माझ्या कुलात स्थापन कर.
………..
आर्द्रां पुष्करिणीं पुष्टिं पिङ्गलां पद्ममालिनीम् । चन्द्रां हिरण्मयीं लक्ष्मीं जातवेदो म आवह ॥ १३ ॥
अर्थ : हे अग्ने, कमळांच्या तलावाप्रमाणे रसपूर्ण असणाऱ्या, (जनांचे) पोषण करणाऱ्या, सोनेरी वर्णाच्या, कमळांचा हार घातलेल्या, चंद्रासारख्या (शीतल), सुवर्णमय लक्ष्मीला तू मजसाठी आवाहन कर.
………..
आर्द्रां यः करिणीं यष्टिं सुवर्णां हेममालिनीम् । सूर्यां हिरण्मयीं लक्ष्मीं जातवेदो म आवह ॥ १४ ॥
अर्थ : हे अग्ने, जी आर्द्र (जगताच्या निर्माणाला) आधार देणारी आहे, कमळांचा हार घातलेल्या सूर्याप्रमाणे तेजस्वी आहे, अशा सुवर्णमय लक्ष्मीला तू मजसाठी आवाहन कर.
………..
तां म आवह जातवेदो लक्ष्मीमनपगामिनीम् । यस्यां हिरण्यं प्रभूतं गावो दास्योऽश्वान् विन्देयं पुरुषानहम् ॥ १५ ॥
अर्थ : हे अग्ने, दूर न जाणाऱ्या (मजसोबत कायम निवास करणाऱ्या), जिच्यात (जिच्यामुळे) मला भरपूर धन, गाई, सेवक, घोडे मिळतील, अशा लक्ष्मीला तू मजसाठी आवाहन कर.
………..
यः शुचिः प्रयतो भूत्वा जुहुयादाज्यमन्वहम् । सूक्तं पञ्चदशर्चं च श्रीकामः सततं जपेत् ॥ १६ ॥
अर्थ : जो (शरीराने) पवित्र व भक्तीने परिपूर्ण असलेला (साधक) दररोज तुपाने हवन करील (त्याचे मनोरथ पूर्ण होतील). लक्ष्मीची आकांक्षा असणाऱ्याने या सूक्ताच्या पंधरा ऋचा नित्य पठण कराव्यात.
………..
पद्मानने पद्म-ऊरु पद्माक्षि पद्मसम्भवे । त्वं मां भजस्व पद्माक्षि येन सौख्यं लभाम्यहम् ॥ १७ ॥
अर्थ : कमळाप्रमाणे, (सुहास्य) मुख, कोमल मांड्या, (विशाल) नेत्र असलेल्या, कमळात जन्मलेल्या पद्माक्षी, तू माझा स्वीकार कर, जेणेकरून मला सुख मिळेल.
………..
अश्वदायि गोदायि धनदायि महाधने । धनं मे जुषतां देवि सर्वकामांश्च देहि मे ॥ १८ ॥
अर्थ : घोडे, गायी, संपत्ती देणाऱ्या समृद्धीच्या देवते, मजवर धनाची कृपा कर, माझे सर्व मनोरथ पूर्ण कर.
………..
पुत्रपौत्र धनं धान्यं हस्त्यश्वादिगवे रथम् । प्रजानां भवसि माता आयुष्मन्तं करोतु माम् ॥ १९ ॥
अर्थ : (हे देवी), तू सर्व जनांची माता आहेस. तू मला पुत्र, नातू, संपत्ती, धान्य, हत्ती, घोडे, गाई, रथ दे. मला उदंड आयुष्य दे.
………..
धनमग्निर्धनं वायुर्धनं सूर्यो धनं वसुः । धनमिन्द्रो बृहस्पतिर्वरुणं धनमश्नुते ॥ २० ॥
अर्थ : (तुझ्याच कृपेने) अग्नी, वारा, सूर्य, आठ वसू, इंद्र, गुरू (बृहस्पती), वरुण हे धनवान झाले आहेत.
………..
वैनतेय सोमं पिब सोमं पिबतु वृत्रहा । सोमं धनस्य सोमिनो मह्यं ददातु सोमिनः ॥ २१ ॥
अर्थ : हे गरुडा तू सोमरस पी, इंद्रानेही सोमरस प्राशन करावा. सोमरसरूपी धनाच्या धारणकर्त्यांनी मला सोमरस द्यावा.
………..
न क्रोधो न च मात्सर्यं न लोभो नाशुभा मतिः । भवन्ति कृतपुण्यानां भक्तानां श्रीसूक्तं जपेत्सदा ॥ २२ ॥
अर्थ : पुण्यवान भक्तां(च्या मनात) राग, मत्सर, लोभ, वाईट विचार येत नाहीत. श्रीसूक्ताचे नित्य पठण करावे.
………..
वर्षन्तु ते विभावरि दिवो अभ्रस्य विद्युतः । रोहन्तु सर्वबीजान्यव ब्रह्मद्विषो जहि ॥ २३ ॥
अर्थ : हे विभावरी, मेघातील विजेसारखा तुझ्या तेजाचा वर्षाव होवो. (आकाशीच्या मेघातून विजेच्या कडकडाटासह पाऊस पडो). सर्व बियाण्यातून कोंब उगवोत. ब्रह्म(ज्ञाना)चा द्वेष करणाऱ्यांपासून संरक्षण कर.
………..
पद्मप्रिये पद्मिनि पद्महस्ते पद्मालये पद्मदलायताक्षि । विश्व (विष्णु) प्रिये विष्णुमनोऽनुकूले त्वत्पादपद्मं मयि सन्निधत्स्व ॥ २४ ॥
अर्थ : जिला कमळे आवडतात, जिच्या हातात कमळ आहे, कमळ हेच जिचे घर आहे, कमळाच्या पाकळीप्रमाणे जिचे डोळे आहेत, सर्व विश्वाला (विष्णूला) जी प्रिय आहे, जी श्रीविष्णूंच्या मनाला अनुकूल आहे, अशा श्रीलक्ष्मी तू तुझे चरणकमल मजजवळ ठेव.
………..
या सा पद्मासनस्था विपुलकटितटी पद्मपत्रायताक्षी । गम्भीरावर्तनाभिः स्तनभर नमिता शुभ्र वस्त्रोत्तरीया ॥ २५ ॥
अर्थ : जी कमळामध्ये बसली आहे, जिची कंबर आणि वक्ष विशाल आहेत, जिचे नेत्र कमळाच्या पाकळीसारखे दीर्घ आहेत, नाभी खोल व गोलाकार आहे, जी स्तनांच्या वजनाने (किंचित पुढे) झुकली आहे, जिने शुभ्र वस्त्र व शेला पांघरला आहे…
………..
लक्ष्मीर्दिव्यैर्गजेन्द्रैर्मणिगणखचितैः स्नापिता हेमकुम्भैः । नित्यं सा पद्महस्ता मम वसतु गृहे सर्वमाङ्गल्ययुक्ता ॥ २६ ॥
अर्थ : विविध रत्नांनी मढविलेल्या स्वर्गीय श्रेष्ठ हत्तींनी सुवर्णाच्या कुंभांमधून जिला स्नान घातले आहे, अशी ती हातात कमळ घेतलेली, सर्व शुभ उपाधींनी युक्त लक्ष्मी नेहमी माझ्या सदनात राहो.
………..
लक्ष्मीं क्षीरसमुद्रराजतनयां श्रीरङ्गधामेश्वरीम् । दासीभूतसमस्तदेववनितां लोकैकदीपांकुराम् ॥ २७ ॥
अर्थ : विशाल क्षीरसागराची कन्या असलेल्या, श्रीविष्णूची गृहस्वामिनी असणाऱ्या, सर्व देवांच्या स्त्रिया जिच्या दासी बनल्या आहेत, जी तिहीं लोकातील एकमेव दिव्याच्या ज्योतीसारखी आहे, अशा लक्ष्मीला…
………..
श्रीमन्मन्दकटाक्षलब्धविभवब्रह्मेन्द्रगङ्गाधराम् । त्वां त्रैलोक्यकुटुम्बिनीं सरसिजां वन्दे मुकुन्दप्रियाम् ॥ २८ ॥
अर्थ : जिच्या सुरेख कोमल कटाक्षांतून ब्रह्मा, इंद्र आणि शंकर यांना अनुग्रह प्राप्त झाला, त्या त्रैलोक्य जननी, श्रीविष्णूची भार्या कमलेला, तुला मी नमन करतो.
………..
सिद्धलक्ष्मीर्मोक्षलक्ष्मीर्जयलक्ष्मीः सरस्वती । श्रीलक्ष्मीर्वरलक्ष्मीश्च प्रसन्ना मम सर्वदा ॥ २९ ॥
अर्थ : सिद्ध लक्ष्मी, मोक्ष लक्ष्मी, जय लक्ष्मी, सरस्वती, श्री लक्ष्मी आणि वर लक्ष्मी मला सदैव प्रसन्न (असोत).
………..
वरांकुशौ पाशमभीतिमुद्रां करैर्वहन्तीं कमलासनस्थाम् । बालार्क कोटि प्रतिभां त्रिनेत्रां भजेहमाद्यां जगदीश्वरीं त्वाम् ॥ ३० ॥
अर्थ : (आपल्या चार हातांनी) वर, अंकुश, पाश (दोरीचा फास) व अभय धारण करणाऱ्या, कमळावर बसलेल्या, उगवत्या कोटी सूर्यांचे तेज असणाऱ्या, जगाच्या आद्य (सर्वप्रथम) स्वामिनीला, तुला दुर्गेला मी पूजितो.
………..
सर्वमङ्गलमाङ्गल्ये शिवे सर्वार्थसाधके । शरण्ये त्र्यम्बके देवि नारायणि नमोऽस्तु ते ॥ ३१ ॥
अर्थ : जी सर्व शुभ गोष्टीमधील मूर्तिमंत मांगल्य आहे, सर्व अर्थांच्या (पुरुषार्थांच्या) बाबतीत जी कुशल आहे, कल्याणकारी आहे, अशा (सर्वांचे) रक्षण करणाऱ्या पार्वती, नारायणी तुला नमस्कार असो.
………..
सरसिजनिलये सरोजहस्ते धवलतरांशुक गन्धमाल्यशोभे । भगवति हरिवल्लभे मनोज्ञे त्रिभुवनभूतिकरि प्रसीद मह्यम् ॥ ३२ ॥
अर्थ : कमळात निवास करणाऱ्या, हाती कमळ धरणाऱ्या, पांढरे शुभ्र वस्त्र परिधान करणाऱ्या, सुगंधी माळांनी सजलेल्या, रमणीय, तिहीं लोकांना संपन्नता देणाऱ्या, श्रीविष्णूची प्रिय भार्या असणाऱ्या, देवी मजवर कृपा कर.
………..
विष्णुपत्नीं क्षमां देवीं माधवीं माधवप्रियाम् । विष्णोः प्रियसखीं देवीं नमाम्यच्युतवल्लभाम् ॥ ३३ ॥
अर्थ : श्रीविष्णूची भार्या, पृथ्वी रूपिणी, माधवाची प्रिय पत्नी तुलसी (माधवी), अच्युताची पत्नी अशा देवीला मी नमस्कार करतो.
………..
महालक्ष्म्यै च विद्महे विष्णुपत्न्यै च धीमहि । तन्नो लक्ष्मीः प्रचोदयात् ॥३४॥
अर्थ : आम्ही महालक्ष्मीला जाणतो, विष्णुपत्नीचे ध्यान करतो. ती लक्ष्मी आम्हाला प्रेरणा देवो.
………..
श्रीवर्चस्यमायुष्यमारोग्यमाविधात् पवमानं महीयते । धनं धान्यं पशुं बहुपुत्रलाभं शतसंवत्सरं दीर्घमायुः ॥ ३५ ॥
अर्थ : (श्रीलक्ष्मी कृपेकरून) संपत्ती, बल, आयुष्य, आरोग्य, धन, धान्य, (गाई-बैलादी) पशु, अनेक पुत्र, शंभर वर्षांचे दीर्घायुष्य यांनी आमचे जीवन समृद्ध होवो.
………..
ऋणरोगादिदारिद्र्यंपापक्षुदपमृत्यवः । भयशोकमनस्तापा नश्यन्तु मम सर्वदा ॥ ३६ ॥
अर्थ : माझे कर्ज, रोगराई इत्यादी दैन्यावस्था, पाप, भूक, अकाली मृत्यू, भीती, दुःख, मनस्ताप सदैव नष्ट होवोत.
(श्रीसूक्त समाप्त)
………..
समर्थ रामदास स्वामींनी लिहिलेल्या दासबोधाच्या पहिल्या दशकातील दुसऱ्या समासात त्यांनी गणेशस्तवन केले आहे. ते आणि त्याचा अर्थ वाचण्यासाठी येथे क्लिक करा.
……….
एकाच ओवीत उलट आणि सुलट या पद्धतीने श्रीराम आणि श्रीकृष्ण यांच्या चरित्रांचे वर्णन करणारा राघवयादवीयम् हा अद्भुत संस्कृत श्लोकसंग्रह आणि त्याचा मराठी अर्थ वाचण्यासाठी येथे क्लिक करा.